Tera de Marez Oyens (1932-1996)
In 1980 ging Tera de Marez Oyens naar het eerste internationale congres “Women and Music” in New York. Dit congres was voor haar een openbaring: “Er zijn zoveel goede componistes geweest, er valt nog heel wat recht te trekken voordat dit algemeen wordt erkend” (Zes Vrouwelijke Componisten, 205). Tot dan had zij zich gedistantieerd van het onderwerp ‘vrouw en muziek’; zij ergerde zich aan vrouwelijke collega’s die zich beklaagden: “Ik ben dan altijd geneigd hen te wijzen op de positie van mannelijke collega’s die het ook niet gemakkelijk hebben” (Zes Vrouwelijke Componisten, 205). Voor de AVRO radio maakte zij een reeks uitzendingen met muziek van componistes.
Toen onze Werkgroep Vrouw en Muziek in 1985 werd opgericht, werd Tera al gauw de vertegenwoordiger ervan op internationale festivals. Deze functie was haar op het lijf geschreven: ze hield van reizen, legde gemakkelijk contacten en bouwde in de loop der jaren een goed netwerk op. Van diverse congressen deed zij verslag in de nieuwsbrieven van de International League of Women Composers, waarvan zij bestuurslid was.
Inmiddels waren we in april 1987 een stichting geworden. In 1988 gingen Tera, Philomeen Lelieveldt en ondergetekende naar het vijfde congres ‘Women and Music’ in Heidelberg. Het zesde stond al vast: dat zou in New York gehouden worden. Maar in Heidelberg werd gevraagd wie het zevende congres ging organiseren. Tera bood toen aan dat Nederland dit op zich zou nemen. Ik schrok nogal want na jaren vrijwilligerswerk voor Vrouw en Muziek was ik heel wat realistischer geworden: één goed concert organiseren was al veel werk, laat staan een internationaal congres van vijf dagen. Maar Tera ging meteen slagvaardig aan het werk. Haar aanpak was zeer professioneel – ze was voortvarend, zelfs gedreven. Samen met een vrijwilligersploeg plus één betaalde kracht werd het congres uitstekend voorbereid. Vlak voor het congres eind mei 1991 in Vredenburg hoorde Tera dat ze ziek was. Ze verzweeg dit – op Ellen Overweel na wist niemand van ons het. Het congres was zeer geslaagd, met als een van de hoogtepunten een concert met werken van een nieuwe generatie Nederlandse componistes.
Tera is altijd nauw betrokken geweest bij de Stichting Vrouw en Muziek. Vaak had ze het te druk om naar onze vergaderingen te komen, maar wanneer ze tijd had, werkte ze weer als vrijwilliger voor de Stichting. Terwijl ze aan de ene kant erkende dat vrouwen gediscrimineerd werden, waakte ze ervoor dat vrouwen ondersteund werden alléén omdat ze vrouwen waren. De kwaliteit van hun werk stond bij haar voorop.
Helen Metzelaar, mede-oprichter en oud-medewerker St. Vrouw en Muziek