Componist m/v (3)
Ik hoor u zuchten: ŌBegint ze nou wˇˇr over die vrouwen?Õ Maar ik kan u geruststellen, want begin januari heb ik een felroze bril op mijn neus geplant. Ik registreer dan ook verschillende stapjes in de goede richting. Neem de Nederlandse Muziekdagen van afgelopen februari. Op een totaal van 22 composities waren er vier geschreven door een vrouw. Toegegeven, nog niet direct een jubelpercentage, maar toch. En het moet gezegd: tijdens de openingsavond was het stuwende Derde Pianconcert van Hanna Kulenty verreweg de interessantste compositie. De tweede avond betoonden Sumire Nukina en Selma Beuger zich uiterst originele toondichters.
Tijdens deze Muziekdagen werd ook de Henri‘tte Bosmansprijs uitgereikt. Anderhalf jaar geleden hekelde ik hier het feit dat deze naar een vrouw vernoemde prijs nog nooit aan een dame was uitgereikt, en dat zowel jury als genomineerden steevast uit mannen bestonden. Welnu, men had zijn leven gebeterd en twee vrouwelijke juryleden aangesteld. En ziedaar: de immer speelse Mayke Nas behoorde tot de genomineerden! Jammer genoeg won ze niet, maar een mens kan niet alles hebben.
Al even hartverwarmend is dat het Holland Festival Oude Muziek na jaren van veronachtzaming de componerende dames in de armen sluit. Directeur Jan van den Bossche heeft voor de komende aflevering niet alleen muziek geprogrammeerd van de briljante Barbara Strozzi, Francesca Caccini en Isabella Leonarda, maar ook van hun minder bekende collegaÕs, die actief waren in nonnenkloosters. Nu maar hopen dat het geen ˇˇndagsvlieg betreft en dat de vrouwen bij dit gerenommeerde evenement definitief uit de schaduw van de geschiedvervalsing treden.
Maar zelfs mijn uiterst rooskleurige bril kan niet verhullen dat nog altijd veel programmeurs – man ˇn vrouw – de goede noten van vrouwen als vanzelfsprekend links laten liggen. Zolang die toestand voortduurt, zal ik blijven getuigen, wetende dat ˇˇn druppel water uiteindelijk zelfs de hardste steen uitholtÉ
Eerder verschenen in Luister april 2006